Да се навратиме на Големиот план, на големата прва мисла и првиот Збор - Кун Фе је Кун- Биди и тоа настана. Калемот кој пишува и кој све испланирал од Планерот(Програмерот) на сето што постои. Оној кој знаел и кој го воспоставил овој Дизајн.
Што е теоријата за симулација и како таа влијае на реалноста?
Симулациона теорија не е само хипотеза, туку показател која сугерира дека не постои такво нешто како вистинска реалност, но наместо тоа сите ние сме дел од компјутерски симулиран свет. Постојат различни варијации во рамките на оваа теоретска идеја, некои луѓе сугерираат дека живееме во симулацијата уште од античко време или дека таа постојано работи оттогаш. Идејата дека нашата реалност е компјутерски генерирана симулација оди на следниов начин: „Се предлага до 2050 година бројот на компјутери што се користат ширум светот да го надмине бројот на човечки мозоци. Тогаш се наведува аргументот дека тоа значи дека живееме во компјутерска симулација, и ако е така, веројатно би била напредна.“ Смартфонот има поголема компјутерска моќ од 20.000 процесори на Интел. Ова е доволно за да извршите над илјада симулации за виртуелна реалност со висока резолуција секоја секунда. Оваа теорија за прв пат беше воведена од Лоренс Краус и Џошуа Грин во нивната книга од 2005 година, „Теорија на симулација: Компјутерска симулација за тоа како функционира човековото однесување.“ Идејата е дека живееме во дигитален свет, а нашиот технолошки напредок овозможил повисоко реализам. На пример, напредокот направен за прецизно моделирање на човечкото тело од страна на научниците ни овозможи да моделираме виртуелни луѓе кои се живи. Се вели дека ова би било тешко ако не и невозможно да се направи со компјутерска симулација на реалноста бидејќи компјутерите не можат да моделираат емоции или намери. Не можеме да моделираме емоции или намери, но можеме да ги моделираме ефектите од овие работи врз однесувањето на луѓето.
Среќа: Зголемувањето на среќата позитивно влијае на однесувањето на луѓето. Луѓето веројатно ќе прават добри работи за другите или ќе добијат повеќе уживање од животот. Среќата се карактеризира со чувство на задоволство, задоволство и задоволство.
Тага: Зголемувањето на тагата предизвикува луѓето да се повлечат од социјалните интеракции и да вршат помалку љубезни постапки за другите. Тагата може да биде предизвикана од големи загуби, предавство или неуспех и обично се карактеризира со чувство на вина, беда. Потоа се наведува аргументот дека тоа значи дека живееме во компјутерска симулација. Се обидува да се покаже дека нешто е невозможно со посочување колку логично би било неверојатно. Овој аргумент, сам по себе, не го докажува заклучокот за кој е користен како доказ; можеби е направена дополнителна логичка заблуда.
Едно е сигурно точно. Светот во кој живееме е жива симулација на Врховното битие - Семоќен Бог, Тој е нашиот програмер, односно оној кој ја напишал програма на живеење и начин како да се однесуваме. Последната реченица сама по себе не докажува дека „Тој е наш програмер“, но аргументот докажува. Ние сме само дел од Неговата симулација, и има многу симулации кои постојат во Универзумот. Ова, значи, е доказ дека „Тој е нашиот програмер“. Но дали е можно да живееме во а свет сличен на матрица со повеќе слоеви изградени од програмата на Оној кој и дал наредби и задачи на функционирање?
Со појавата на идејата која изби 1999 година во која луѓето се заробени внатре во виртуелна реалност постоеше интензивна јавна шпекулација и дебата за природата на реалноста која постои околу нас. Таа дебата е поттикната од науката и научните докази како и од фикција во научно истражување кое го предизвика најновиот наплив на интерес за појава наречена симулирана реалност. Интересно е дека овој феномен произлегува од хипотезата за симулација предложен од Ник Бостром во 2003 година по што е основна идеја дека сите тековни постоење што луѓето го знаат вклучувајќи го и земјата и остатокот од универзумот би можеле всушност биде вештачка симулација. Според тоа иста таква симулација е и компјутерската симулација, а ние живееме во реалноста која е симулирана од многу поголеми сили кои се поставени од Врвната сила.
Која се потпира на напредокот на компјутерска и технологија за видео игри. Тоа е го прави
Аргументот е дека луѓето би можеле да бидат живеат во компјутерска програма и лажна реалност како што е Матрикс.
Дали Креаторот кој ги кодирал сите наши ќелиии, нашето тело, атомите, електроните и сите слоеви на овој Универзум не оставил автономно да дејствуваме. Напротив ни еден програмер денеска не дозволува во една игра да правиш што сакаш туку имаш правила по кои постапуваш. Во тие игри може да се појави и глич, но во суштина дејствуваме според правилата и програмираните насоки. Значи живеење со чувство дека живееме во лажна реалност или Матрикс е поради тоа што Аллах веќе ни укажал дека материјалниот свет е лажен и залажувачки, но е премногу реален во смисла да секоја одлука и секој збор е одговорност на која ќе бидеме повикани. Во поглед на ова се се снима се се прати и секоја работа која претставува дело ќе биде одмерена и соодветно наградена и казнета. Тоа е пораката од нашиот Создател, кој ни дал Упатство или Програма по која треба да дејствуваме и ние во поглед на ова што го имаме во нашиот свет ќе мора да дејствувавме со сиот наш ум за да постигнеме добро на овој и оној свет. Залажувањето дека живееме само во игра без последици е нешто што ќе не одведе на погрешен пат и ќе паднеме во она што шејтанот не залажува а тоа е дека нема одговорност и дека ќе можеме да правиме што сакаме.
Аллах да не сочува од лажни надежи и да не Упати на Вистинскиот пат.
Comments