Секојдневно во нашите внатрешни делови на нашето тело се води војна, а тоа ние и да не го запазуваме. Од една страна се вирусите и бактериите кои бараат да навлезат во нашето тело и да го стават под контрола, а од друга страна се имуните ќелии кои го штитат нашето тело од овие непријатели.
Непријателите очекуваат во офанзивна положба како би нашле пат кон саканото подрачје, кон кои тежнеат да влезат штом им се укаже прва поволна прилика. Меѓутоа, силните, организирани и дисциплирани војници (имуните ќелии) во нападнатите области нема да им дозволат на непријателите така лесно да успеат во своите намери. Прво “војниците“ кои ги уништуваат и неутрализираат “непријателските војници“ (фагоцити) стигнуваат на бојното поле. Меѓутоа, некогаш битката е “потешка“ отколку што овие војници би можеле да поднесат. Во такви околности други војници (макрофаги) се повикани во “борба“. Нивното учество предизвикува тревога во нападнатата област и уште едни војници (помошни Т ќелии) бидуваат повикани во битката.
Овие војници добро ја познаваат локалната популација. Тие брзо ја распознаваат својата војска од непријателската. Веднаш активираат војници кои имаат улога да произведуваат оружје (Б ќелии).
Овие војници имаат исклучителни можности. Иако никогаш пред тоа не го виделе непријателот, тие се во состојба да созададат оружје кое ќе го онеспособи. Освен тоа, носат и оружје кое така брзо го создаваат што веднаш можат да го употребат. Во тек на ова патување, тие успеваат во тешката задача, да не предизвикаат никаква штета на сојузниците. Подоцна, доаѓаат напаѓачките екипи (убивачки Т ќелии). Овие убивачки Т ќелии испалуваат отровен материјал, кој го носат со себе, кон најосетливите непријателски точки. Во случај на победа, доаѓа уште една група на војници на местото на битката (пригушувачки Т ќелии) и ги испраќаат сите војници назад во нивниот камп. Војниците кои пристигнуваат последни на местото на битката (ќелии на помнење) ги снимаат сите информации за непријателот, како би можеле да ги искористат во случај на слична инвазија во иднина. Прекрасната армија за која се говореше е имуниот систем во човековото тело. Сето горе наведено го извршуваат микроскопски ќелии невидливи за голото око. Колку луѓе се свесни дека поседуваат така организирана, дисциплирана и беспрекорна војска во своите тела? Колку од нив се свесни дека се опкружени од сите страни со микроби кои ако не бидат спречени можат да предизвикаат сериозна болест или дури и смрт. Навистина, постојат многу опасни микроби во воздухот кој ги вдишуваме, во водата која ја пиеме, храната која ја конзумираме и површините кои ги допираме, иако особата е несвесна за сите овие случувања, ќелиите во нејзиното тело прават огромни напори да ја спасат од болест која би можела да предизика дури и смрт. Способноста на сите имуни ќелии да ги распознаваат непријателските ќелии од ќелиите на телото, способноста на Б ќелиите да припремаат оружје за неутрализиранје на непријателот кој нигогаш пред тоа не го виделе, нивната способност да создаваат онолку оружје колку им е потребно за употреба без неповолно делување врз било која ќелија од телото, ќелии кои припремаат сигнали извршувајќи ја својата должност во потполност без никакво приговарање, а секоја од нив знае што да работи, и нивното враќање на првобитната положба се врши без никакви проблеми штом ќе ја извршат својата задача и можноста на ќелиите за помнење, се само некои од впечатливите особини на овој систем. Поради сите овие причини ниту еден еволуционист никогаш не пишувал за развојот на имуниот систем. Многу е тешко за личноста да преживее ако не поседува имун систем, или ако тој неисправно функционира, бидејќи би била изложена на сите микроби и вируси кои се наоѓаат во надворешниот свет. Денес, таквите луѓе можат да живеат само во специјално изолирани простории без никаков контакт со било кој или било што од околината. Заради тоа невозможно е личноста која нема имунолошки систем да преживее во примитивна средина. Ова нè носи до заклучок дека таков комплекс како што имунолошкиот систем, може да се создаде само еднаш и со сите елементи недопрени.
Зарем не се смешни тврдењата на неверниците дека сето ова е настанато по некоја природна случајност, А Аллах вели во Куранот за оние кои што имаат разум:
Ние ќе им ги пружиме доказите Наши во пространствата вселенски, а и во нив самите, додека не им биде сосема јасно дека Кур’анот е вистина. А зар не е доволно тоа што Господарот твој за се е известен?(Куран 41/53)
(islamcan.com)
Comments