Арапите, кои многу добро ја разбраа темата на љубовта, и која беше многу блиска до нивните срца,йдадоа многу имиња.
Љубовта е нешто што многу добро го познаваа, што често им било во срцата, и фалејќи го тоа и посветувајќи посебно внимание, и дадоа многу имиња. Тоа што го фалеа од зборовите е на на пример:лав, сабја, и сл. Она на што му посветија посебно внимание се некои големи настани, а она што го сакаа беше виното.
Сите овие три нешта се обединети во љубовта, така што ја нарекуваа со повеќе од шеесет имиња, а тоа се: ел-мехабба (љубов), ел-алака (врска), ел-хева (наклонетост), ес-сабва (симпатија), ес-сабаба (жарка љубов), еш-шехав (страсна љубов), ел-мика (внимание), ел-веџд (љубов помешана со тага), ел-келеф(посветеност), ет-тетејјум (занесеност), ел-ишк (заслепеност од љубов), ел-џева (љубовен жар) ед-денеф(она што предизвикува болест), еш-шеџв(возбудата), еш-шевк (желба), ел-хилаба (лажна љубов), ел-белабил (вознемиреност), ет–тебарих (желба), ес-седем (каење), ел-гамерат (опиеност), ел-хевел (страв), еш-шеџен (потреба), ел-лаиџ(жарка, болна љубов), ел-иктиаб (депресија), ел-весаб (постојана болка), ел-хузн (жалост), ел-кемед (потсетување), ел-лез’у (скршeно срце / љубов), ел-хурек (оган), ес-сухд(несоница), ел-ерек (неспиење), ел-лехф (возбуденост ), ел-ханин (нежна љубов), ел-истикан (смирение), ет–тебала (онаа која го зема умот), ел-лев’а (џар), ел-футун (искушение), ел-џунун (лудило), ел-лемем(склоност кон жените), ел-хабл(занес), ер-ресис (првите знаци на љубов), ед-даул-мухамир (болест која опивува) ел-ведд (наклонетост), ел-хулла (пријателство), ел-хилм (дружење), ел-гарам (страст), ел-хујам (лудо заљубен), ет–тедлија (збунетост), ел-велех (страсна љубов) ет-теабуд (обожување и понизност).
Во врска со ова се спомнуват и уште некои имиња, но во основа не се имиња на љубовта туку само имиња за неизбежните резултатите од љубовта и нејзините прописи, така што ние не сакавме да ги наведеме тука тие имињата.
Преземено: http://www.islam-iman.com/
Commenti