Прашање: Најдов коментар на YouTube кој некако ме збуни бидејќи знам дека Куранот е непогрешлив и нема никакви противречности во него. Па, може ли да објасниш и поправиш што се мисли со овој ајет од Куранот:
Кој бил првиот муслиман
Куран 6:14 вели Мухаммед;
Куранот 7:143 вели дека тоа бил Мојсеј;
Куранот исто така вели дека Адам бил муслиман;
Куран 2:29 прво е создадена земјата, а потоа небото;
Куран 79:27-30 небото е создадено прво, а потоа земјата;
Куран 7:54 – беа потребни 6 дена за да се создаде универзум;
Куран 41:9-12 – беа потребни 8 дена за да се создаде универзум;
Од што е создаден човекот
Куран 19:67 – ништо;
Куран 96:2 – згрутчување на крвта;
Куран 21:30 – вода;
Куран 16:4 – мало семе;
Куран 15:26 – Глина и кал;
Ти благодарам многу
Одговор:
Прво:
Од суштинско значење е да се забележи дека Величествениот Куран не противречи на самиот себе. Аллах, Славниот, вели (толкување на значењето):
„Зошто тие не размислуваат за Куранот? Да беше од некој друг освен од Аллах, во него ќе најдеа многу противречности“. [Ен-Ниса’ 4:82].
Второ:
Во однос на првото прашање, одговорот е дека во однос на тоа кој бил прв муслиман, може да се однесува на тоа кој бил прв хронолошки, во кој случај прашањето за тоа кој бил прв е релативно, бидејќи може да се однесува на одредено време, или одредени луѓе; или може да се однесува на тоа кој бил прв во смисла на достигнување совршенство, односно кој бил пред се во постигнувањето совршена и сигурна вера, без елемент на сомнеж.
Што се однесува до првиот муслиман меѓу целото човештво, тоа несомнено беше Адам а.с., бидејќи тој е пра-татко на сите нас.
Второ:
Што се однесува до редоследот по кој се создадени нештата, Аллах ја создаде земјата, потоа небото, а потоа ја рашири земјата. Ибн Кесир кажал: Ајетот во Ел-Бекара – „Тој е кој за вас го создаде сето она што е на земјата. Потоа се насочи кон небото, [Неговото битие над сето создание] и ги направи седум небеса“ [Ел-Бекара 2:29] – истакнува дека создавањето на земјата било прво, па објаснува што е општо споменато. Термини во ајетот: „Навистина, вашиот Господар е Аллах, Кој ги создаде небесата и земјата за шест дена“ [Ел-Араф 7:54].
Така, се прави разлика помеѓу она што има врска со земјата и она што има врска со небото, така што Аллах кажал дека прво ја создал земјата, бидејќи таа била како основата, а основниот принцип е да се започне со основата, а потоа кровот, како што вели толкување на значењето: „Тој е Оној Кој за вас создаде сè што е на земјата. Потоа се упати кон небото, [Неговото битие над секое создание] и ги направи седум небеса“ [Ел-Бекара 2:29].
Потешко ли е вие да се создадете или, пак, небесата? Тој нив ги создаде,
па, го подигна сводот нивни и потоа го среди,
ноќите нивни реши темни да бидат, а деновите, пак, светли да бидат,
и Земјата потоа ја израмни (ја распосла),
и извади од неа и вода и пасишта,
и брдата ги зацврсти,
[ен-Нази‘ат 79:27-33],
Овој пасус ни кажува дека ширењето на земјата дојде по создавањето на небото; ваквото распространување на земјата се објаснува со зборовите „Од неа ја извади водата и нејзините пасишта“, а тоа дојде по создавањето на небото.
Трето:
Што се однесува до создавањето на човекот, редоследот на неговото создавање е следниов: Аллах, џ.ш., го создаде Адам а.с. направи глина, а глината беше леплива или вискозна. Тогаш оваа вискозна глина стана миризлива. Како што таа глина беше измешана со песок, ова е салсаал (избрана(посебна) глина). Оттука, секогаш кога Аллах го спомнува создавањето на Адам во Куранот, Тој се осврнува на една од фазите низ кои поминал процесот на неговото создавање и формирање од глина. Нема контрадикторност во стиховите од Куранот, како што е сосема јасно за секој рационален човек кој размислува.
Потоа, синовите на Адам станаа многубројни, и тие беа создадени од вода, што значи машка сперма која содржи сперма што ја оплодува женската јајце клетка. Ова е нешто што е многу добро познато.
Четврто:
Во однос на цитатот во кој Аллах џ.ш., вели (толкување на значењето): „И човекот вели: „Кога ќе умрам, дали ќе бидам повторно оживеан?Зар човекот не се сеќава дека Ние го создадовме порано, а тој беше ништо [Мерјем, 19:66-67].
Во овој ајет Аллах џ.ш. кажува што се случува со човека откако ќе умре. Ова е слично на ајетите во кои Аллах џ.ш. (толкување на значењето):
„А како се чудиш?(Мухаммеде) Па, чудни се, всушност, зборовите нивни: „Ќе бидеме ли одново создадени кога ќе станеме земја?“ Овие не веруваат во Господарот свој. На вратовите нивни ќе има синџири. Овие се жители на огнот и во него за навек ќе останат.“ [ар-Рад 13:5]
Но, овде Аллах вели: „И човекот вели: „Кога ќе умрам, дали ќе бидам изведен жив?“ Зар човекот не се сеќава дека Ние го создадовме порано, додека тој не беше ништо?“ [Мерјем 19:66-67] , осврнувајќи се на почетокот на создавањето на човекот како доказ за неговото повторно создавање. Со други зборови, Аллах, возвишениот, го создал човекот кога тој бил ништо, па нема ли да го врати во живот откако ќе стане нешто? Ова е како ајетот во кој Аллах џ.ш. (толкување на значењето) вели: „И Тој е Оној кој го започнува создавањето а потоа го возобновува. Ова е најлесно за Него. Највисокиот пример и на небесата и на Земјата е – Неговиот. Тој е Силен и Мудар!” [ар-Рум 30:27].
Човекот не бил ништо пред Аллах да го создаде Адам а.с.; со други зборови, Аллах го создал од ништо.
Погоре цитираниот ајет не кажува дека Адам не е создаден од нешто, како што е споменато во прашањето. Наместо тоа, ајетот вели дека тој бил ништо, што значи дека тој воопшто не постоел, а тоа што не постои е ништо. Она што овде се мисли е осудата кон неверниците затоа не се сеќаваат како првпат биле создадени, бидејќи тоа е нешто најзачудувачки за оние кои размислуваат со аналогии. Зашто да се донесе нешто во постоење од ништо, без преседан, е позачудувачки и поневеројатно од повторното создавање на постоечки нешта за кои постои преседан, кои само нивниот состав се промени. Ова е аналогија заснована на нешто што е видено и познато, иако и двете работи се исти за Семоќниот.
Ибн Тејмијах рекол: „Бидејќи човекот знае дека е создаден откако не бил ништо, тој се потсетува на тоа како доказ за моќта и способноста на Создателот да го промени она што е вообичаено случај.“
Оттука, Аллах, Возвишениот, спомна дека во однос на создавањето на Јахја ибн Закарија а.с. Аллах, џ.ш., вели (толкување на значењето):
„[Нему му беше кажано]: „О Закарија, навистина, радосни вести ти носиме за едно дете чие име ќе биде Јован(Јахја). Ние не сме го доделиле на никого претходно [ова] име“.
Тој рече: „Боже мој, како ќе имам дете кога жена ми е неплодна, а јас сум во длабока старост?“
– Рече: „Ете, така ти е.“ Пак рече: „Тоа за Господарот твој е лесно. Те создадов порано кога не беше ништо.“ [Мерјем, 19:7-9]
А Тој, нека биде возвишен, вели:
Човекот вели: „Ќе бидам ли, по смртта, изваден жив?“ Не се сеќава ли човекот дека Ние и порано го создадовме кога тој, токму, не беше ништо? [Мерјем, 19:66-67].
Така човекот се потсетува на она што го знае, дека Аллах го создал кога тој бил ништо, како доказ за Неговата способност да прави такви работи и да го прави она што е полесно од тоа.
Завршен цитат од Минхаџ ас-Сунне (1/373).
А Аллах најдобро знае.
Comments